Karate – to dwa japońskie słowa „kara-te”, znaczą „pusta ręka”.
Karate jest systemem walki. System ten składa się technik blokowania lub udaremniania ataku, kontratakowania przeciwnika przez uderzenie pięścią lub kantem dłoni czy też kopnięcia. Trzy gałęzie dzisiejszego karate – jako sztuka fizyczna, sport i samoobrona – są oparte na wykorzystaniu samych podstawowych technik.
Najstarszą historię, sięgającą setek lat wstecz, ma karate jako sztuka samoobrony. Techniki zostały wnikliwie przestudiowane, a główne założenia oparły się na najbardziej efektywnym wykorzystaniu zróżnicowanych ruchów ciała. Trening oparty na tych założeniach, na wiedzy na temat pracy mięśni i stawów oraz żywotnych powiązań pomiędzy ruchem i równowagą umożliwił przygotowanie zarówno psychiczne jak i fizyczne do skutecznej obrony przed napastnikiem.
Karate jako sztuka fizyczna nie ma sobie równych. Ponieważ jest ona dynamiczna i wykorzystuje wiele mięśni, gwarantuje wspaniały ogólny rozwój ciała, poprawia koordynację i zwinność.
Karate, jako sport, ma stosunkowo krótką historię. Opracowane zasady współzawodnictwa pozwalają na prowadzenie rzeczywistych zawodów sportowych, podobnie jak w innych dyscyplinach.
(z książki „Sztuka walki pustą ręką” H. Nishiyama, R.C. Brown)
